Licencia de Creative Commons

lunes, 18 de junio de 2007

Libro de Alexandre. Obviedades necesarias...

... porque -a veces- es bueno recordar lo evidente.

El Libro de Alexandre es un texto muy rico, que cumple las dos premisas horacianas:

  1. Delectare: Qui oir lo quisier a todo [mi] creer / aura de mi solaz en cabo grant plazer / aprendra buenas gestas que sepa retraer / auer-lo-an por ello muchos a conocer// (estrofa 3)
  2. Docere. De hecho, podría ser considerado
    1. un speculum principis, pero también un speculum equitis; es decir, una obra que enseñara cómo ser un buen rey y, al mismo tiempo, un buen noble y caballero;
    2. una enciclopedia "informal", gracias a las amplificaciones y digresiones;
    3. un de contemptu mundi, como deja bien a las claras el autor al finalizar su narración: Sennores quien quisier su alma bien saluar / deue en este sieglo assaz poco fiar / deue a Dios seruir et deue-lo rogar / que en poder del mundo non lo quiera dexar // La gloria deste mundo quien bien quiere asmar / mas que la flor del canpo non la deue preçiar / ca quando ome cuyda mas seguro estar / echa-lo de cabeça en el peor lugar // Alexandre que era rey de gran poder / que en mares nin tierra non podie caber / en una fuessa ouo en cabo a caber / que non podie termino de doze pies tener // (estrofas 2670-2672)

No hay comentarios :

Bookmark

Buscador de podcasts y sobre podcásting

Etiquetas

Archivo del blog